Το παιδί με συγγενή καρδιοπάθεια (ΣΚ) έχει σήμερα πολλές πιθανότητες (85-90%) να ενηλικιωθεί και να ζήσει μια φυσιολογική ή σχεδόν φυσιολογική ζωή. Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις η μετέπειτα κινητική εξέλιξη και καρδιοαναπνευστική λειτουργία πιθανόν να διαφέρει από αυτή των υγιών παιδιών, γεγονός που θα επηρεάσει την λειτουργικότητα, και, συνεπώς, την ποιότητα ζωής τους.
Τα περισσότερα παιδιά με ΣΚ μπορούν να έχουν πλήρη δραστηριότητα και δεν χρειάζονται περιορισμό. Οι Παιδοκαρδιολόγοι πρέπει να ενθαρρύνουν τις οικογένειες, ώστε τα παιδιά να έχουν καθημερινές δραστηριότητες για να αποφύγουν την παχυσαρκία. Μια ώρα την ημέρα φυσική δραστηριότητα είναι απαραίτητη για τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού. Δραστηριότητες, όπως περπάτημα, τρέξιμο, κολύμβηση, ποδήλατο, γυμναστική με σχοινάκι κ.ά., συνιστώνται. Σε μερικές παθήσεις, ο Παιδοκαρδιολόγος μπορεί να συμβουλεύσει να αποφεύγει το παιδί κάποιες κουραστικές φυσικές δραστηριότητες και ανταγωνιστικά αθλήματα, δηλαδή τη συμμετοχή σε προπονήσεις και αγώνες σε επίπεδο ομάδας ή συλλόγου ή σε αθλήματα που έχουν σωματική σύγκρουση.
Σε γενικές γραμμές πρέπει να γίνει κατανοητό το ακόλουθο: Όλες οι μορφές άσκησης και οι αθλητικές δραστηριότητες διακρίνονται ανάλογα με την έντασή τους σε δραστηριότητες με χαμηλή, μέτρια, μεσαία και υψηλή ένταση. Τις δραστηριότητες διακρίνουμε, επίσης, σε δυναμικές και στατικές. Δυναμικές χαρακτηρίζονται οι αθλητικές δραστηριότητες που απαιτούν σημαντική επιμήκυνση των μυών, ενώ στατικές αυτές που δεν απαιτούν τόσο μεγάλη μυϊκή δραστηριότητα. Οι αθλητικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν σε κάποιον βαθμό και τα δύο, δηλαδή έχουν και στατικό και δυναμικό στοιχείο. Για την προστασία της καρδιάς προτιμούμε όσο το δυνατό μικρότερη στατική ένταση και μέση προς υψηλή δυναμική ένταση.
Αρκετά αθλήματα μπορεί να αυξήσουν τις μυοκαρδιακές ανάγκες σε οξυγόνο της καρδιάς και, ιδίως, της συστηματικής αριστερής κοιλίας. Τα αθλήματα υψηλής δυναμικής οδηγούν σε αύξηση της καρδιακής συχνότητας, του όγκου παλμού και μείωση του τελοσυστολικού όγκου της αριστερής κοιλίας. Τα αθλήματα υψηλής στατικής οδηγούν σε μικρή αύξηση των ανωτέρω, αλλά σε σημαντική αύξηση της πίεσης της αριστερής κοιλίας, της αρτηριακής πίεσης και της συσπαστικότητας της αριστερής κοιλίας.
Η μέτρια άσκηση μειώνει το οξειδωτικό στρες και αυξάνει την πρόσληψη οξυγόνου στο μυοκάρδιο, βελτιώνει το λιπιδαιμικό προφίλ (τριγλυκερίδια, χοληστερίνη κλπ), ρυθμίζει θετικά το μεταβολισμό και τα επίπεδα ινσουλίνης (αύξηση της κατανάλωσης γλυκόζης, άρα, καλύτερος γλυκαιμικός έλεγχος).
Ο Παιδοκαρδιολόγος σας γνωρίζει αυτές τις λεπτομέρειες και θα σας συμβουλεύσει για το είδος της άθλησης,στην οποία μπορεί να συμμετέχει το παιδί σας.
Οι αθλητικές δραστηριότητες ταξινομούνται ανάλογα με την ένταση στον Πίνακα 1.
Η τακτική, μέτριας έντασης άσκηση κάνει καλό στην καρδιά και τα αγγεία. Αν, επιπλέον, συνοδεύουμε την άσκηση με διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες, θα έχουμε ακόμα καλύτερο μακροχρόνιο αποτέλεσμα.
Τα αθλήματα ταξινομούνται σύμφωνα με τις άμεσες φυσιολογικές αλλαγές,που προκαλούν στην καρδιακή συχνότητα και την αρτηριακή πίεση, σε:
α. Αθλήματα επιδεξιότητας,
β. Αθλήματα δύναμης (ισχύος),
γ. Αθλήματα μεικτού τύπου (συνδυασμός επιδεξιότητας και δύναμης) και
δ. Αθλήματα αντοχής.
Πίνακας 1. Ταξινόμηση αθλημάτων αναλόγως έντασης
|
Δυναμική
Στατική |
Α. Ήπια ένταση |
Β. Μέση ένταση |
Γ. Υψηλή ένταση |
|
Ι. Ήπια ένταση |
Μπιλιάρδο Μπόουλινγκ Γκολφ Σκοποβολή Κρίκετ |
Βόλεϊ Τένις (διπλό) Πινγκ–πονγκ Baseball Softball |
Δρόμοι μεγάλων αποστάσεων Ποδόσφαιρο Τένις (μονό) Ρακέτες / squash Μπάντμιντον |
|
ΙΙ. Μέση ένταση |
Αγώνες αυτοκινήτου Αγώνες μοτοποδηλάτου Καταδύσεις Ιππασία Τοξοβολία
|
Δρόμοι ταχύτητας Άλματα Συγχρονισμένη κολύμβηση Ξιφομαχία Ράγμπυ ? Αμερικάνικο ποδόσφαιρο ? |
Δρόμοι μεσαίων αποστάσεων Μπάσκετ Κολύμβηση Σκι Χάντμπολ Χόκεϊ επί πάγου ? |
|
ΙΙ. Υψηλή ένταση |
Ρίψεις Γυμναστική Καράτε / Τζούντο Ιστιοπλοΐα Θαλάσσιο σκι Αναρριχήσεις Άρση βαρών Ιστιοσανίδα(Surf) |
Πάλη Σκι με καταβάσεις ταχύτητας Body building
|
Ποδηλασία Πυγμαχία Κωπηλασία Κανό – Καγιάκ Δέκαθλο Skateboard ταχύτητας–ελιγμώ |
Στον Πίνακα 2 αναγράφονται οι άμεσες αλλαγές που προκαλούν τα διάφορα αθλήματα στην καρδιακή συχνότητα και την αρτηριακή πίεση, καθώς και οι πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην καρδιακή απόδοση (καρδιακή παροχή) και το όφελος από την πιθανή αναδιαμόρφωση (remodelling) του μυοκαρδίου.
Α. Αθλήματα δεξιοτήτων: η επίδοση εξαρτάται από σωματικές ή τεχνικές δεξιότητες. Η αύξηση του καρδιακού ρυθμού συνοδεύεται από μέτρια αύξηση της αρτηριακής πίεσης και της καρδιακής παροχής. Δεν υπάρχει καρδιακή αναδιαμόρφωση.
Β. Αθλήματα δύναμης: απότομη (εκρηκτική) αύξηση της μυϊκής δύναμης, δηλ. υψηλή στατική άσκηση). Σημαντική αύξηση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια επαναλαμβανόμενων ασκήσεων. Καρδιακή αναδιαμόρφωση με αύξηση του πάχους τοιχώματος και μέτρια αύξηση του μεγέθους (κοιλότητας) και της λειτουργίας της αριστερής κοιλίας.
Γ. Αθλήματα μεικτού τύπου: εναλλασσόμενες φάσεις δυναμικής ή/και στατικής δραστηριότητας και ανάκαμψης (π.χ. σφαιριστικά και ομαδικά αθλήματα). Η διάρκεια και η ένταση άσκησης ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, αναλόγως με τον τύπο του αθλητισμού και τον ρόλο που παίζει ο αθλητής. Η κατά φάσεις αύξηση στον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση μπορεί να φτάσει τις μέγιστες τιμές, εναλλασσόμενες με τις φάσεις ηρεμίας-ανάκτησης. Υπάρχει καρδιακή αναδιαμόρφωση, με αύξηση στο μέγεθος της κοιλότητας της αριστερής κοιλίας και μέτρια αλλαγή στο πάχος της αριστερής κοιλίας.
Δ. Αθλήματα αντοχής: έντονη και υψηλή δυναμική, που συχνά συνδέεται με υψηλή στατική άσκηση με μέγιστη καρδιακή παροχή, αύξηση του καρδιακού ρυθμού και υψηλή αρτηριακή πίεση για αρκετές ώρες. Συμβαίνει καρδιακή αναδιαμόρφωση με σημαντική αύξηση του μεγέθους της κοιλότητας της αριστερής κοιλίας και του πάχους του τοιχώματός της.
Πίνακας 2. Αθλήματα και φυσιολογικές αλλαγές στο καρδιαγγειακό σύστημα
|
|
|
|
|
|
|
|
Α. Επιδεξιότητας |
Β. Δύναμης |
Γ. Μεικτού τύπου |
Δ. Αντοχής |
|
|
Πινγκ πονγκ |
Δρόμοι ταχύτητας |
Ποδόσφαιρο |
Δρόμοι μεσαίων-μεγάλων αποστάσεων |
|
|
Ιστιοπλοΐα |
Ορειβασία |
Μπάσκετ |
Κολύμβηση μεσαίων-μεγάλων αποστάσεων |
|
|
Σκοποβολή |
Χειμερινό σκι
|
Βόλεϊ |
Ποδηλασία μεγάλων αποστάσεων |
|
|
Γκολφ |
Θαλάσσιο σκι |
Τένις |
Χειμερινό σκι |
|
|
Ιππασία |
Πάλη |
Πετοσφαίριση (Χάντμπολ) |
Skateboard μεγάλων αποστάσεων |
|
|
Αγώνες μοτοσικλέτας |
Ακοντισμός |
Υδατοσφαίριση (WaterPolo) |
Κωπηλασία |
|
|
Αγώνες αυτοκινήτου |
Δισκοβολία |
Ξιφασκία |
Τρίαθλο |
|
|
Τοξοβολία |
Άρση βαρών |
Κρίκετ |
Πένταθλο |
|
|
Κέρλινγκ |
Υποβρύχιες δραστηριότητες |
Ράγκμπι |
|
|
|
|
Ελκηθρο |
Χόκεϋ επί πάγου / επί χόρτου |
|
|
Καρδ. Συχνότητα |
+/++ |
++ |
++/+++ |
+++ |
|
Αρτηριακή Πίεση |
+ |
+++ |
++ |
++ |
|
Καρδιακή παροχή |
+ |
++ |
++/+++ |
+++ |
|
Όγκος αρ. κοιλίας |
– |
+ |
++ |
+++ |
|
Αναδιαμόρφωση |
– |
+ |
++ |
+++ |
Ο γονείς των ασθενών με ΣΚ θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχει καθιερωθεί με τα ΦΕΚ 1296 τ. Β΄/2014 ) Π.Δ. 201/98, ΦΕΚ 161, το άρθρο 7 του ΥΕΠΘ2. Ν. 3687/2008, ΦΕΚ 159), και το άρθρο 27 του ΥΕΠΘ3. ΚΥΑ 58410/Γ4, 2005, ΦΕΚ 859,το Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή (Α.Δ.Υ.Μ.), ως δικαιολογητικό εγγραφής των παιδιών στο νηπιαγωγείο ή στην Α΄ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου, καθώς και ως ιατρικό πιστοποιητικό παρακολούθησης της υγείας των μαθητών στη διάρκεια της φοίτησής τους στις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Επιπλέον, έχει θεσπισθεί η Κάρτα Υγείας Αθλητή. Αυτή είναι υποχρεωτική μόνο για τους αθλητές που είναι εγγεγραμμένοι σε μητρώο αθλητικού σωματείου κι έχουν αποκτήσει Δελτίο Αθλητικής Ιδιότητας. Η Κάρτα Υγείας Αθλητή θεωρείται αποκλειστικά από ιατρούς του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι κατέχουν την ειδικότητα καρδιολογίας. Ταυτόχρονα, μπορεί να θεωρηθεί από ιατρούς λοιπών ειδικοτήτων, αφού λάβουν τη σχετική πιστοποίηση από το Εθνικό Κέντρο Αθλητικών Ερευνών (ΕΚΑΕ) σε θέματα πρωταγωνιστικού ελέγχου των αθλητών.
Αρκετές ΣΚ έχουν ιδιαιτερότητες. Ανεξαρτήτως από το αν συνυπάρχουν γενετικά ή άλλα σύνδρομα, αυτή καθεαυτή η ΣΚ μπορεί να απαιτεί μακρά παραμονή σε νοσοκομείο, χειρουργικές επεμβάσεις και επεμβατικούς καθετηριασμούς, να έχει επιπλοκές στην αντιμετώπισή της, να προκαλεί μακρόχρονη και σοβαρού βαθμού κυάνωση κλπ. Ολ’αυτά έχουν συνέπειες σε βρέφη και παιδιά, όπως κάποιου βαθμού καθυστέρησης στην ψυχοκινητική τους εξέλιξη, μαθησιακές δυσκολίες ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Συζητήστε με τον Παιδοκαρδιολόγο, τον Παιδίατρο ή τον Οικογενειακό Γιατρό σας ποιές εξετάσεις μπορεί να είναι κατάλληλες και χρήσιμες για το παιδί σας και πρέπει να προγραμματισθούν. Σχεδόν όλα τα παιδιά με ΣΚ μπορούν να παρακολουθήσουν κανονικό σχολείο. Τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν φυσικές ή νοητικές αδυναμίες και περιορισμούς, που να τα εμποδίζουν να παρακολουθήσουν πλήρως το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του σχολείου. Μερικά σχολεία, με τη βοήθεια των ειδικών μπορούν να αξιολογήσουν αυτά τα παιδιά και να κάνουν αλλαγές που ν’ανταποκρίνονται στις ανάγκεςτους.
Η πιθανή υποστήριξη με φυσιοθεραπεία, λογοθεραπεία, εργοθεραπεία κλπ, καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από το σύστημα υγείας στην πατρίδα μας. Η απόφαση για πιθανή υποστήριξη πρέπει να ληφθεί πρώιμα, ώστε να μην οδηγήσει αργότερα σε «κοινωνικό αποκλεισμό». Το τονίζουμε σε αυτό το σημείο, διότι μια πιθανή περιθωριοποίηση και στέρηση της συμμετοχής στους «κανονικούς» τρόπους ζωής και στα δημόσια αγαθά, που πρέπει να είναι κοινά για όλους τους πολίτες ενός κράτους, οδηγεί πέρα από την οικονομική φτώχεια και στη κοινωνική φτώχεια. Μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ευρώπη για το θέμα αυτό,έχουν δείξει τρεις βασικούς παράγοντες για τον κοινωνικό αποκλεισμό:
· Χαμηλότερο εισόδημα, λόγω ανεργίας, υποαπασχόλησης, αδυναμία εργασίας την περίοδο της αποκατάστασης, αδυναμία εργασίας του γονιού του παιδιού που έχει ανάγκη τη φροντίδα του κ.ά.
· Επιπρόσθετες οικονομικές δαπάνες για υπηρεσίες που δεν παρέχονται ή δεν καλύπτονται επαρκώς από την Πολιτεία ή τα ασφαλιστικά ταμεία κ.ά.
· Εμπόδια: περιθωριοποίηση από έλλειψη ή ανεπάρκεια υπηρεσιών ή αποκλεισμός από υπηρεσίες ή / και κοινωνικές δραστηριότητες.
Ο Παιδοκαρδιολόγος, ο Παιδίατρος ή ο Οικογενειακός Γιατρός γνωρίζουν αυτές τις λεπτομέρειες και θα σας συμβουλεύσουν, αν χρειάζεται ή αν υπάρχει πιθανότητα να χρειασθεί το παιδί σας βοήθεια.
Η θέσπιση των κατάλληλων νόμων υπήρξε σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη της ειδικής αγωγής στη χώρα μας. Οι σημαντικότεροι είναι οι εξής:
- Νόμος 1143/1981, «Περί Ειδικής Αγωγής, Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως, Απασχολήσεως και ΚοινωνικήςΜερίμνης των αποκλινόντων εκ του φυσιολογικού ατόμων και άλλων τινών εκπαιδευτικών διατάξεων»,
- Νόμος 1566/1985 «Δομή και λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» και, ιδιαίτερα,
- Νόμος 2817/2000, ο οποίος συμπλήρωσε και αναβάθμισε το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο για την ειδική αγωγή.
Στον νόμο για τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συγκαταλέγονται και νήπια, παιδιάκαιέφηβοι, που χρήζουνιδιαίτερηςεκπαιδευτικήςπροσέγγισης και φροντίδαςείτε για ορισμένηπερίοδοήκαιόλη τη σχολική ζωή τους. Σύμφωνα με το νόμο, ο φορέας που είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την ειδική αγωγή είναι το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, το οποίο, επίσης, συμπράττει με το ΥπουργείοΥγείας και Πρόνοιας. Η Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων είναι υπεύθυνη για την εποπτεία των σχολείων ειδικής αγωγής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες μέχρι και το 22ο έτος της ηλικίας τους. Ο τύπος του σχολείου που είναι κατάλληλος για κάθε περίπτωση, καθορίζεται από το είδος και τον βαθμό του προβλήματος του μαθητή. Οι ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τα κατάλληλα προγράμματα και μέθοδοι διδασκαλίας που θα εφαρμοστούν, διαπιστώνονται και προτείνονται από τα Κέντρα Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) [πρώην Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης (Κ.Ε.Δ.Δ.Υ.), πρώηνΚέντραΔιάγνωσης, Αξιολόγησης και Υποστήριξης (Κ.Δ.Α.Υ.)], που αποτελούν αποκεντρωμένες δημόσιες υπηρεσίες στις έδρες των νομών και νομαρχιών.
Η διάγνωση και ιδίως η θεραπεία τωνσυγγενών καρδιοπαθειών με ή χωρίς εγχείρηση είναι μια δαπανηρή διαδικασία. Για αυτόν τον λόγο είναι σημαντικό να επιδιώξετε να φροντίσουν το παιδί σας γιατροί καλά εκπαιδευμένοι, ικανοί, έμπειροι στη δουλειά τους, που θα σας συμβουλεύουν πότε να γίνονται επισκέψεις, εξετάσεις, θεραπείες, παρεμβάσεις ή εγχειρήσεις, που πραγματικά χρειάζονται. Επίσης, θα είναι πολύ χρήσιμο να συζητήσετε με το ασφαλιστικό ταμείο ή πιθανές άλλες πηγές οικονομικής υποστήριξης αν και σε ποιο βαθμό υπάρχει κάλυψη – οικονομική υποστήριξη. Η Πολιτεία καλύπτει σε όλες τις δημόσιες ή κοινωφελείς δομές το κόστος νοσηλείας, ακόμα και όταν είναι πολύ υψηλό, όπως συμβαίνει σε σύμπλοκες καρδιοπάθειες.
Επιπλέον, έχει μεριμνήσει για μηνιαία οικονομική ενίσχυση (“επίδομα αναπηρίας”), αναγνωρίζοντας τις αυξημένες ανάγκες των ασθενών αυτών. Συγκεκριμένα, από 31.01.2019 ισχύουν τα εξής για τις Συγγενείς Καρδιοπάθειες, όπως περιγράφεται στον πίνακα που ακολουθεί (ΦΕΚ 31.12.2028, αρ.Φ 5987, Αποφάσεις 80100/50885/3033).
Υπάρχουν στη χώρα μας αρκετές χιλιάδες ενήλικες πουζούνμε ΣΚ, δηλ. άτομα πουγεννήθηκανμεκάποιο πρόβλημα στην καρδιά και έχουν ενηλικιωθεί. Για τους περισσότερους ανθρώπους με ΣΚ οι επιλογέςεργασίας δεν διαφέρουν από των άλλων ανθρώπων. Νεαροί ενήλικες με ΣΚ έχουν την δυνατότητα γιαπολλά και διαφορετικά επαγγέλματα και ενασχολήσεις. Μερικοίασθενείς μπορεί να έχουν περιορισμένηικανότητα για άσκηση ή μικρή αντοχή. Ασθενείςμε βηματοδότες ή μεεμφυτεύσιμους απινιδωτές μπορεί να αποκλειστούν από εργασίες που περιλαμβάνουν άμεση επαφήμε πηγέςηλεκτρομαγνητικών παρεμβολών (π.χ. ηλεκτροσυγκόλληση, πυλώνες και καλώδια υψηλήςτάσης, μετασχηματιστές). Θα πρέπει κάποιος να συμβουλεύσει αυτά τα άτομα να επιλέξουνλιγότερο επικίνδυνουςτύπους εργασίας.
Οι πιθανοί σύμβουλοι εργασίας στοΓυμνάσιο, τοΛύκειο, ή τοΑνώτατο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα μπορούν να βοηθήσουνταάτομαμε ΣΚ να επιλέξουν απασχόλησηγια τομέλλοντου. Μερικέςφορές η συνδρομήκρατικών φορέων μπορεί να είναι χρήσιμη γι’αυτούςτους ασθενείς, που η ικανότητά τους να έχουνκάποια εργασίαμπορεί να επηρρεάζεται από φυσική αναπηρία πουοφείλεται στο καρδιακό πρόβλημα (βλ. και ΟΑΕΔ, «Επαγγελματική συμβουλευτική υποστήριξησε ατομικό επίπεδο»).
Η δυνατότητα εκπλήρωσης της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας από εφήβους και νέους ενήλικεςμε ΣΚ προσδιορίζεται από τουςισχύοντες κανονισμούςτωνδιαφόρων όπλων και σωμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων. Κάθε περίπτωση εξετάζεται ξεχωριστά και αποφασίζεται αν ο υποψήφιοςγια στράτευση δύναται να υπηρετήσει ή όχι. Σε πολλές περιπτώσεις θα ζητηθεί από τον νέο με ΣΚ να υποβληθεί σε καρδιολογικές εξετάσεις σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Είναι πολύ σημαντικό ο ασθενήςστην πρώτητου επαφήμετονστρατό για κατάταξη ή αργότερα στηβασικήεκπαίδευση, να έχει μαζίτου αντίγραφα από τις πιο πρόσφατες εξετάσεις, εκθέσεις και γνωματεύσεις τουΚαρδιολόγουτου.
Κανονικά, η κρίσηικανότητας για στράτευσηγίνεται πριν από την πρόσκλησηγια κατάταξη στις Ενοπλες Δυνάμεις. Οιενδιαφερόμενοι ασθενείς πρέπει να καταθέτουν, μαζί με το δελτίο απογραφής, τα ιατρικά δικαιολογητικά, τα οποία να τεκμηριώνουν τα όποια προβλήματα υγείας (Νόμος 3421/2005, Αρθρο 11). Αυτοί παραπέμπονται από τα αρμόδια στρατολογικά γραφεία στην πλησιέστερη στον τόπο διαμονής τους Επιτροπή Απαλλαγών του Στρατού Ξηράς για υγειονομική εξέταση και κρίση της σωματικής τους ικανότητας. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να επικοινωνήσουν οι στρατιωτικοί γιατροί με τον Καρδιολόγο του ασθενούς. Την τελική απόφαση κατάταξης ή μη θα πάρουν οι υγειονομικές επιτροπές των Ενόπλων Δυνάμεων και το Eιδικό Στρατολογικό Συμβούλιο (ΕΣΣ).
Λεπτομέρειες για το θέμα της απαλλαγής από τη στράτευση, αναβολής κατάταξης για λόγους υγείας, πιθανής ακατάλληλότητας για στράτευση (Ι/5) κλπ, αναγράφονται στον Νόμο 3421/2005 (ΦΕΚ 302/Α/13122005) «Στρατολογία τωνΕλλήνων και άλλεςδιατάξεις» (https://www.e-nomothesia.gr/kat-enoples-dynameis/stratologia/n-3421-2005.html).
Πίνακας 3. Συγγενής Καρδιοπάθεια και αντίστοιχο ποσοστό αναπηρίας (%) | |
1. Μεσοκολπική επικοινωνία | |
Κυμαίνεται ανάλογα προςτη βαρύτητα της παθήσεως: Σε μικρού βαθμού μεσοκολπική επικοινωνία με πνευμονική προς συστηματική παροχή <1,5/1 | 0-10% |
Σε μέτριου βαθμού μεσοκολπική επικοινωνία με αυξημένη πνευμονική παροχή, που υπερβαίνει το διπλάσιο της παροχής της μεγάλης κυκλοφορίας και με αυξημένες πνευμονικές αντιστάσεις, που δεν υπερβαίνουν όμως το 50% των αντιστάσεων της μεγάλης κυκλοφορίας | 35-50% |
Όταν συνυπάρχει καρδιακή ανεπάρκεια | 67% |
Σεμεσοκολπική επικοινωνία με πνευμονικές αντιστάσεις που υπερβαίνουν το 50% των αντιστάσεων τηςμεγάλης κυκλοφορίας και μεσύνδρομο Eisenmenger | >80% |
Κατάσταση μετά από χειρουργική σύγκλειση του ελλείμματος | |
α)Με χαμηλές πνευμονικές αντιστάσεις | 10% |
β)Με βελτίωση των προ-εγχειρητικών αυξημένων πνευμονικών αντιστάσεων, αλλά υπολειπομένη καρδιακή δυσλειτουργία | 35-67% |
γ)Μεδιατήρηση των αυξημένων πνευμονικών αντιστάσεων (>5 μονάδες Wood) | 67-80% |
2. Πρωτογενές έλλειμμα | |
Πριν από τη χειρουργική επέμβαση | 50-67% |
Μετά επιτυχή χειρουργική διόρθωση των ανωμαλιών | |
α)Με καλές πνευμονικές αντιστάσεις | 30% |
β)Μεδιατήρηση των αυξημένων πνευμονικών αντιστάσεων (>5 μονάδες Wood) ή σημαντική ανεπάρκεια αριστερής κολποκοιλιακής βαλβίδας | 67-80% |
3. Κοινή Κολποκοιλιακή Επικοινωνία | |
Μετά τη χειρουργική διόρθωση των ανωμαλιών και με καλές πνευμονικές αντιστάσεις | 35-50% |
Μετά τη χειρουργική διόρθωση των ανωμαλιών και διατήρηση των αυξημένων πνευμονικών αντιστάσεων ή σημαντική υπολειπόμενη ανεπάρκεια κολποκοιλιακών βαλβίδων | 67-80% |
4. Μεσοκοιλιακή επικοινωνία | |
Μικρού βαθμού μεσοκοιλιακό έλλειμμα | 10% |
Μέτριου – μεγάλου βαθμού μεσοκοιλιακό έλλειμμα με μεγάλη διαφυγή αίματος από τα αριστερά στα δεξιά, αυξημένη πνευμονική παροχή (πάνω από το διπλάσιο της παροχής της μεγάλης κυκλοφορίας), αύξηση της πιέσεως της δεξιάς κοιλίας, αύξηση των πνευμονικών αντιστάσεων | 67% |
Κατάσταση μετά από χειρουργική διόρθωση του ελλείμματος | |
α)χωρίς βελτίωση της πνευμονικής υπέρτασης | 50-80% |
β)με βελτίωση της πνευμονικής υπέρτασης | 20-35% |
5. Ανώμαλη εκβολή των πνευμονικών φλεβών | |
Σε μερική εκβολή των πνευμονικών φλεβών και με λιγότερο του 50% της πνευμονικής φλεβικής παροχής στη δεξιά κυκλοφορία | 5-10% |
Σε μερική εκβολή των πνευμονικών φλεβών και με πνευμονική φλεβική παροχή στο δεξιό κόλπο άνω του 50% του συνόλου αυτής | 35-67% |
Σε ολική εκβολή των πνευμονικών φλεβών και ανάλογα αν υπάρχει ή όχι καρδιακή ανεπάρκεια ή πνευμονική υπέρταση | 67-80% |
Μετά τη χειρουργική διόρθωση των ανωμαλιών και αναλόγως της επιτυχίας της εγχειρήσεως και του βαθμού της προεγχειρητικής βλάβης | 25-67% |
6. Ανοικτός αρτηριακός πόρος (βοτάλειος πόρος) | |
Κυμαίνεται ανάλογα με το μέγεθος της διαφυγής. Έτσι σε: α)Ελαφρού έωςμέτριου βαθμού βαρύτητας τηςνόσου: διάμετρος πόρου έως 1cm,σχέση πνευμονικής/συστηματικής παροχήςμέχρι 2 και φυσιολογική πνευμονική αρτηριακή πίεση | 25-50% |
β) Σε βαριά μορφή: διάμετρος πόρου>1cm, σχέσηπνευμονικής/συστηματικής παροχής> 2, πνευμονική αρτηριακή πίεση αυξημένη, αλλά μικρότερητηςσυστηματικής | 67-80% |
γ) Μεσύνδρομο Eisenmenger | >80% |
Μετά τη χειρουργική ή διαδερμική διόρθωση της ανωμαλίας (εκτός εάν διατηρούνται αυξημένες οι πνευμονικές αντιστάσεις οπότε το ποσοστό αναπηρίας εξαρτάται από το μέγεθος των πνευμονικών αντιστάσεων) – δεν τεκμηριώνεται αναπηρία. | |
7. Στένωση του ισθμού της αορτής | |
Πριν από τη χειρουργική επέμβαση | |
Τα ποσοστά αναπηρίας εξαρτώνται από την εμφάνιση ή όχι συμπτωμάτων (δύσπνοια, εύκολη σωματική κόπωση), από την προοδευτική ή όχι αύξηση του μεγέθους της καρδιάς και από την ύπαρξη καρδιακής ανεπάρκειας | 35-80% |
Μετά τη χειρουργική επέμβαση | |
Τα ποσοστά αναπηρίας είναι ανάλογα με την επιτυχία της επεμβάσεως, την ηλικία κατά την οποία έγινε η εγχείρηση (καλύτερα τα αποτελέσματα σε ασθενείς με μικρή ηλικία), την παραμονή ή όχι της αρτηριακής υπερτάσεως, παρουσία ανευρύσματος, αριθμό επεμβάσεων, ύπαρξη καρδιακής ανεπάρκειας, κ.λ.π. | 10-67% |
8. Υποαρτική Στένωση (ή χώρου εξόδου της αριστερής κοιλίας) | |
Πριν από την εγχείρηση | |
Σε μικρού βαθμού στένωση | 5-10% |
Σε μέτριου βαθμού στένωση (μέγιστη κλίση πίεσης μέχρι 60mm Hg) | 30-40% |
Σε μεγάλου βαθμού στένωση (μέγιστη κλίση πίεσης άνω των 60mm Hg) | 50-67% |
Μετά από διόρθωση χειρουργική ή επεμβατική – για ένα έτος | 67% |
Εν συνεχεία: Χωρίς επιπλοκές | 20% |
Με σοβαρές επιπλοκές από την αορτική βαλβίδα ή σημαντική επαναστένωση | 50-80% |
9. Στένωση της πνευμονικής βαλβίδας (ή χώρου εξόδου της δεξιάς κοιλίας) | |
Πριν από την εγχείρηση | |
Σε μικρού βαθμού στένωση | 10-20% |
Σε μέτριου βαθμού στένωση (μέγιστη κλίση πίεσης μέχρι 60mm Hg) | 35-50% |
Σε μεγάλου βαθμού στένωση (μέγιστη κλίση πίεσης άνω των 60mm Hg) | 67% |
Μετά την επιτυχή χειρουργική ή επεμβατική επέμβαση (βαλβιδοτομή, αγγειοπλαστική, αντικατάσταση βαλβίδος) | 20-35% |
Ατρησία πνευμονικής με ακέραιο μεσοκοιλιακό διάφραγμα: πριν την επέμβαση | 80% |
μετά την επέμβαση, ανάλογα με τα αποτελέσματα | 50-80% |
10. Ανεπάρκεια πνευμονικής βαλβίδας | |
Μικρή-μέτρια | 0% |
Σοβαρή | 50% |
Μετά από διόρθωση, για 6 μήνες | 67% |
Εν συνεχεία | |
α) χωρίς επιπλοκές | 20% |
β) με σοβαρές επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα | 50-80% |
11. Τετραλογία του FALLOT | |
Πριν από την εγχείρηση και ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου: μικρή ή μεγάλη στένωση της πνευμονικής, μικρή ή μεγάλη μεσοκοιλιακή επικοινωνία | 67-80% |
Μετά την εγχείρηση | |
α)Με καλά έως εξαιρετικά αποτελέσματα | 20-50% |
β) Με μέτρια έως πενιχρά αποτελέσματα (καρδιακή ανεπάρκεια, σημαντική υπολειπόμενη στένωση ή ανεπάρκεια πνευμονικής) | 67-80% |
Tετραλογία Fallot με ατρησία πνευμονικής και παράπλευρα αγγεία από την αορτή στην πνευμονική | 80% |
Πριν την επέμβαση | 80% |
μετά την επέμβαση, ανάλογα με τα αποτελέσματα | 67-80% |
12. Μετάθεση τωνμεγάλων αγγείων | |
ΜΕΤΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΜΕ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΟΙΛΙΑΣ: Ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι καρδιακή ανεπάρκεια ή/και αρρυθμίες ή άλλες επιπλοκές | 50-80% |
ΜΕΤΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΥΠΟΥ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΑΘΕΣΗΣ (ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΟΙΛΙΑ): Ανάλογα με το κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας και τη διάταση / ανεπάρκεια της νεοαορτής | 35-67% |
13. Συγγενώς διορθωμένη μετάθεση των μεγάλων αγγείων | |
Συστηματική δεξιά κοιλία ανάλογα με την ύπαρξη συνυπαρχουσών βλαβών, καρδιακής ανεπάρκειας, αρρυθμιών | 50-80% |
Συστηματική αριστερή κοιλία μετά από επέμβαση διπλής αντιμετάθεσης | 35-67% |
14. Νόσος του EBSTEIN | |
Πριν από την εγχείρηση (με μέτρια ανεπάρκεια τριγλώχινας) | 40% |
Πριν από την εγχείρηση (με σοβαρή ανεπάρκεια τριγλώχινας) | 67-80% |
Μετά την εγχείρηση και ανάλογα με τα αποτελέσματα της εγχείρησης και την παρουσία καρδιακής ανεπάρκειας | 50-80% |
15. Κοινός αρτηριακός κορμός | |
Υπάρχει ένα μόνο μεγάλο αγγείο, το αίμα που δέχεται αυτό το αγγείο είναι ανάμικτο, αρτηριακό και φλεβικό (κυάνωση).Συνυπάρχει πάντοτε μεσοκοιλιακή επικοινωνία | |
Μετά τη χειρουργική επέμβαση και ανάλογα με την επιτυχία της εγχείρησης | 50-80% |
Χωρίς επέμβαση και μεσύνδρομο Eisenmenger | >80% |
16. Συγγενείς ανωμαλίες στεφανιαίων αγγείων | |
Ανώμαλη έκφυση αριστερής ή δεξιάς στεφανιαίας αρτηρίας από την πνευμονική αρτηρία (πριν την επέμβαση) | 67% |
Λοιπές ανωμαλίες και ανάλογα με τον κίνδυνο ισχαιμίας ή αιφνίδιου καρδιακού θανάτου | 35-67% |
17. ΛΟΙΠΕΣ ΣΠΑΝΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΟΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ(π.χ. τρίκολπη καρδιά, τούνελ επικοινωνίας αριστερήςκοιλίας με αορτή, δίχωρηδεξιά κοιλία, σύνδρομα ετεροταξίας, διπλοέξοδος δεξιά κοιλία, μιτροειδής βαλβίδα δίκην αλεξιπτώτου, κλπ) | |
Ανάλογα με την ύπαρξη συμπτωμάτων και την πρόγνωση | 35-80% |
Σύνδρομο Eisenmenger | 80% |
Μονήρης κοιλία (ατρησία τριγλώχινας, άλλες σύμπλοκες παθήσεις όπως διπλοείσοδος αριστερή κοιλία, κ.λπ.) με ή χωρίς επέμβαση | 67-80% |
ΕπέμβασητύπουFONTANανάλογαμετηνκλινικήκατάσταση | 67-80% |
Άλλες σύμπλοκες κυανωτικές καρδιοπάθειες χωρίς πνευμονική υπέρταση | 67-80% |
18. Όγκοιτης καρδιάς | |
Μυξώματα Καρδιακών Κοιλοτήτων | |
α) Ανάλογα με τη βαρύτητα της κλινικής εικόνας | 25-80% |
β) Μετά από χειρουργική αποκατάσταση για ένα έτος | 67% |
γ) Κατόπιν η αφαίρεση του όγκου οδηγεί συνήθως σε ίαση | 0% |
δ) Επί υποτροπών συνεκτιμάται η βαρύτητα και η κλινική εικόνα της αντίστοιχης επιβάρυνσης (λειτουργικότητα κόλπων, κοιλιών και βαλβίδων, καθώς και ερεθισματαγωγού συστήματος) | |
Άλλοι Καλοήθεις Όγκοι της Καρδιάς: Τα ποσοστά αναπηρίας εξαρτώνται από τη βλάβη που προκαλούν και έχουν, επομένως, τα ποσοστά της βλάβης αυτής (π.χ. βαλβιδοπάθειας, κολποκοιλιακού αποκλεισμού κλπ) | |
Κακοήθεις όγκοι της καρδιάς / Παθογένεια: Η καρδιά εκτός από τα πρωτοπαθή νεοπλάσματα είναι δυνατό να προσβληθεί και από μεταστατικά νεοπλάσματα (π.χ. κακόηθες μελάνωμα, βρογχογενές καρκίνωμα, καρκινοειδές) | 80% |
19. Τραύματα της καρδιάς. Ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης που προκάλεσε ο τραυματισμός της καρδιάς (βαλβιδοπάθεια, περικαρδίτιδα, μετατραυματικό έμφραγμα, κ.λπ.) | |
20. Καρδιακή ανεπάρκεια. Στο μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών η αιτιολογία είναι η ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια και σε πολύ μικρότερο ποσοστό άλλες μυοκαρδιοπάθειες, βαλβιδοπάθειες κλπ. Το Ποσοστό Αναπηρίας εξαρτάται από τη λειτουργικότητα των κοιλιών, τον αρρυθμιολογικό κίνδυνο και τη λειτουργική κατάσταση του ασθενούς | |
21. Μεταμόσχευση καρδιάς ή καρδιάς / πνευμόνων | |
Σε ανεπίπλεκτες περιπτώσεις | 80% |
22. Αρρυθμίες | |
Έκτακτες κολπικές συστολές: ανάλογα με την συχνότητα | 0-5% |
Έκτακτες κοιλιακές συστολές: ανάλογα με την συχνότητα | 0-10% |
Εστιακή κολπική ταχυκαρδία | 0-5% |
Κολποκοιλιακή κομβική ταχυκαρδία επανεισόδου | 5-10% |
Ασυμπτωματικά δεμάτια | 5-10% |
Κολποκοιλιακή ταχυκαρδία επανεισόδου (εμφανή) δεμάτια | 5-10% |
Δεμάτιο χαμηλού κινδύνου (διαλείπον, εξαφάνιση προδιέγερσης μετά κόπωση, μακρά ανερέθιστη περίοδος) | 5-10% |
Μετά από επιτυχημένη κατάλυση | 0% |
Επί υψηλού βαθμού επικινδυνότητας, κατόπιν ηλεκτροφυσιολογικού ελέγχου (ΗΦΕ), ανάλογα με την συχνότητα εμφάνισης και αιμοδυναμικής επιβάρυνσης και επί τεκμηριωμένης αποτυχίας ή αδυναμίας επεμβατικής αντιμετώπισης | 50-67% |
Κολπικός πτερυγισμός – κολπική μαρμαρυγή (παροξυσμική-μόνιμηκλπ.) | 5-15% |
Κοιλιακή ταχυκαρδία-κοιλιακή μαρμαρυγή.Το ποσοστό αναπηρίας συνεκτιμάται με την υποκείμενη νόσο καθώς η ύπαρξή της και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της καρδιοπάθειας επιβαρύνει την πρόγνωσή της | |
Επί εμμένουσας και μη ιδιοπαθούς κοιλιακής ταχυκαρδίας | 30-50% |
Βραδυαρρυθμίες | |
Χωρίς συμπτώματα | 0% |
Σε συμπτωματικό ασθενή, με εμφύτευση μόνιμου βηματοδότη | 20% |
Κολποκοιλιακός αποκλεισμός | |
1ου βαθμού | 0% |
Mobitz 1 | 5% |
Mobitz 2 –πλήρης | 20% |
Κολποκοιλιακός αποκλεισμός με εμφύτευση μόνιμου βηματοδότη | 20% |
Συγγενής πλήρης κολποκοιλιακός αποκλεισμός | 40% |
Σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου μετά εμφύτευση βηματοδότη | 20% |
Σκελικοί αποκλεισμοί (δεξιού ή αριστερού σκέλους): Τα ποσοστά των σκελικών αποκλεισμών εξαρτώνται από τη βαρύτητα της υποκείμενης νόσου | |
Μόνιμη τεχνητή βηματοδότηση της καρδιάς | 20% |
Εμφυτεύσιμος απινιδιστής (ICD) | 25% |
Σύνδρομο BRUGADA | |
– Χωρίς απινιδιστή | 20-30% |
– Μετά από εμφύτευση απινιδιστή | 50-67% |
23. Βαλβιδοπάθειες | |
Ανεπάρκεια μιτροειδούς βαλβίδας | |
Μικρή (δραστικό στόμιο, color Doppler jet depth +area, Vena contracta) | 0-5% |
Μέτρια | 10-15% |
Μέτρια – σοβαρή | 20-40% |
Μέτρια – σοβαρή ανάλογα με τη λειτουργικότητα κοιλιών | 40-50% |
Σοβαρή ανάλογα με τη λειτουργικότητα κοιλιών | 50-67% |
Μετά από διόρθωση χειρουργική ή επεμβατικήγια ένα έτος | 67% |
– Κατόπιν χωρίς επιπλοκές | 20% |
– Με επιπλοκές,με ήπια-μέτρια παραβαλβιδική διαφυγή | 25-35% |
– Με σοβαρές επιπλοκές και ανάλογα με τη λειτουργικότητα κοιλιών | 50-80% |
Στένωση μιτροειδούς βαλβίδας | |
Μικρή (επιφάνεια στομίου, χρόνος υποδιπλασιασμού, μέση κλίση πίεσης) | 10-20% |
Μέτρια | 25-50% |
Σοβαρή | 67-80% |
Μετά από διόρθωση χειρουργική ή επεμβατική (βαλβιδοπλαστική)για 1 έτος | 67% |
με επιπλοκές από την βαλβίδα, με ήπια-μέτρια παραβαλβιδική διαφυγή | 25-35% |
με σοβαρές επιπλοκές από την βαλβίδα, ανάλογα με τη λειτουργικότητα κοιλιών | 50-80% |
Ανεπάρκεια αορτικής βαλβίδας | |
Μικρή (στόμιο, χρόνος υποδιπλασιασμού, όγκος και κλάσμα παλινδρόμισης) | 0-5% |
Μέτρια | 10-15% |
Μέτρια-σοβαρή | 20-40% |
Σοβαρή | 50-67% |
Μετά από διόρθωση χειρουργική ή επεμβατικήγια 1 έτος | 67% |
Ενσυνεχεία | 20% |
με επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα, ήπια-μέτρια παραβαλβιδική διαφυγή | 25-35% |
με σοβαρές επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα και λειτουργικότητα κοιλιών | 50-80% |
Στένωση αορτής | |
Μικρή (επιφάνεια στομίου, μέγιστη ταχύτητα, μέγιστη και μέση κλίση πίεσης) | 5-10% |
Μέτρια | 30-40% |
Σοβαρή | 50-67% |
Μετά από διόρθωση χειρουργική ή επεμβατική για 1 έτος | 67% |
α) εν συνεχεία χωρίς επιπλοκές | 20% |
β) με επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα, ήπια-μέτρια παραβαλβιδική διαφυγή | 25-35% |
γ) με σοβαρές επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα ανάλογα με την λειτουργικότητα κοιλιών | 50-80% |
Ανεπάρκεια τριγλώχινας | |
– Μικρή (color doppler area, δεξιές κοιλότητες, ροή στις ηπατικές φλέβες) | 0% |
– Μέτρια | 10-15% |
– Σοβαρή | 35-67% |
Μετά από διόρθωση χειρουργική ή επεμβατική για 1 έτος | 67% |
α) εν συνεχεία χωρίς επιπλοκές | 20% |
β) με επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα, ήπια-μέτρια παραβαλβιδική διαφυγή | 25-35% |
γ) με σοβαρές επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα ανάλογα με την λειτουργικότητα κοιλιών | 50-80% |
Στένωση τριγλώχινας | |
Σε μέση κλίση πίεσης <5 mm Hg και επιφάνεια στομίου > 1,5 cm² | 25-35% |
Σε μέση κλίση πίεσης ≥ 5 mm Hg και ανάλογα με το βαθμό στένωσης του στομίου (<1,0 cm²) | 50-67% |
Μετά από διόρθωση χειρουργική ή επεμβατική για 1 έτος | 67% |
α) εν συνεχεία χωρίς επιπλοκές | 20% |
β) με επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα, ήπια-μέτρια παραβαλβιδική διαφυγή | 25-35% |
γ) με σοβαρές επιπλοκές από την προσθετική βαλβίδα ανάλογα με την λειτουργικότητα κοιλιών | 50-80% |
Πρόπτωση της μιτροειδούς βαλβίδας(χωρίς ανεπάρκεια της βαλβίδας) | 0% |
Πνευμονική αρτηριακή υπέρταση(διαγνωσμένη με δεξιό καθετηριασμό) | |
Συστολική πίεση πνευμονικής αρτηρίας έως 50 mmHg | 35-50% |
Συστολική πίεση πνευμονικής αρτηρίας 50-70mmHg | 67% |
Συστολική πίεση πνευμονικής αρτηρίας >70mmHg | 80% |
Δευτεροπαθής πνευμονική υπέρταση (συνυπολογίζεται με την υποκείμενη νόσο και τη λειτουργική κατάσταση του ασθενούς) | |
Μέγιστη κλίση πίεσης – Συστολική πίεση πνευμονικής αρτηρίας 35 – 50 mmHg | 10% |
Μέγιστη κλίση πίεσης – Συστολική πίεση πνευμονικής αρτηρίας 51 – 75mmHg | 15-40% |
Μέγιστη κλίση πίεσης – Συστολική πίεση πνευμονικής αρτηρίας >75mmHg | 40-67% |
Μυοκαρδίτιδα / Μυοκαρδιοπάθειες (Ποσοστό ανάλογα με την εμμένουσα παθολογοανατομική βλάβη και την λειτουργική κατάσταση του ασθενούς) | |
Διατατική Μυοκαρδιοπάθεια (να έχει οπωσδήποτε διαγνωσθεί με νοσηλεία και αποδεδειγμένο παρακλινικό έλεγχο Π.Α. ανάλογα με το κλάσμα εξώθησης) | |
Κλάσμα εξώθησης 40% – 45% | 35-50% |
Κλάσμα εξώθησης 30% – 39% | 50-67% |
Κλάσμα εξώθησης < 30% | 70-80% |
Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια | |
Ασυμπτωματική μη αποφρακτική υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια | 35% |
Κλίση πίεσης έως 30 mm Hg | 35-50% |
Κλίση πίεσης 31 – 50 mm Hg | 50-67% |
Κλίση πίεσης > 50 mm Hg | 67-80% |
Περιοριστική μυοκαρδιοπάθεια | 67-80% |
Αρρυθμιογόνος μυοκαρδιοπάθεια / Δυσπλασία της δεξιάς κοιλίας | 50-80% |
Οξεία περικαρδίτιδα για τους πρώτους 6 μήνες | 80% |
Υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα – Χρόνια περικαρδιακή συλλογή | 0-20% |
Υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα ανθεκτικήσε αγωγή | 30-67% |
Συμπιεστική περικαρδίτιδα | 67-80% |